SO Soest 3 – Zwaluwen Utrecht 2: 4-1

Maandag 16 oktober 2017

' Save the best for last'

Een voor ons bekend ploegje was uitgevlogen naar de bosstraat hedenochtend; de zwaluwen uit Utrecht. Bekend van de afgelopen bekerronde en voorgaande seizoenen maakte dat we gewaarschuwd waren. Een goed gevulde zijlijn van veld 3, met ook Michiel wederom langs de lijn. Hij mocht ook deze zondag niet fluiten wat de speculaties op gang bracht. Maakt hij een rentree als teammanager of zijn het alleen de zondagochtendkriebels op een zonovergoten dag als deze? We gaan het op de voet volgen.

Genoeg; voetbal!

Soest 3 startte furieus tegen de Utrechters. Scherpe duels maakte dat er een licht overwicht ontstond met kansen tot gevolg. Het geloof in eigen kunnen groeide waardoor we ook meer vooruit gingen voetballen. Nico brak de wedstrijd open na een mooie combinatie met Jasper. Inspelen, hakballetje, kappie en de bal heerlijk in de hoek schieten. Mooie aanval met een verdiende voorsprong. Hansiehansie had wat last van een gravelenkel wat er voor zorgde dat Gerdo vervroegd kon invallen. Meteen kwam hij in scoringspositie maar dit cadeautje werd niet uitgepakt. Soest 3 is Soest 3 niet als we na een reeks gemiste kansen een goal tegen krijgen. Zwaluwen kwam op gelijke hoogte wat ook weer niet geheel onverdiend was. In de rust werden de koppen bij elkaar gestoken waardoor er 34 spelsystemen besproken werden als mogelijke strijdwijze. Hansiehansie had het meest overzichtelijke strijdplan; gewoon het veld in en rennen.

Dit strijdplan bleek ons goed te passen want de tweede helft had Soest 3 de wedstrijd stevig in handen. Zwaluwen kreeg geen enkele kans meer en de spitsen werden veelvuldig gezocht. Een doelpunt hing in de lucht maar we hadden wat meer geluk nodig. Dan is het altijd fijn als je Butz in je ploeg hebt, tenslotte de beste man op woensdag avond. De wedstrijd kantelde, de tegenstander stond te rillen als dokter bibber in zijn beste jaren en Jasper wist daar vrolijk van te profiteren. Een meer dan terechte voorsprong met nog een minuut of twintig te spelen. In plaats van achteruit te lopen groeide het geloof in eigen kunnen. Verdedigend heeft iedereen zijn steentje bijgedragen met Kleij, man of the match, als het cement tussen de stenen. Gerdo liet zien dat de scherpte terug was. Met twee puntgave treffers en een bal op de paal zorgde hij voor een ruime voorsprong die niet meer weggegeven werd. Kortom; he saved the best for last om vervolgens in de kleedkamer de welbekende uitspraak ' zo, die hebben we ook weer opgerold' te roepen. Klinkt altijd lekker!

Een prima teamprestatie tegen een ploeg die reeds 6 punten uit drie wedstrijden had gepakt. Nu twee weken bijkomen om allerhande enkels, heupen, ruggen, knieën en oorlellen te laten herstellen om vervolgens te gaan strijden tegen pvcvcvcvcccvvccvvcc 2. Het technisch hart zou weleens luxe problemen kunnen hebben met een gros aan spelers dat werkt aan een comeback. We gaan het zien!

Sander

Delen op sociale media

FacebookTweetLinkedInPinterestE-mail