Rayendall Bitorina: ‘SO Soest is belangrijk deel van mijn leven geweest’

Donderdag 25 maart 2021

Aanvoerder zoekt zijn vrienden op en gaat bij Hees voetballen

Het interview met Rayendall is gepland direct na de wedstrijd Turkije – Nederland. Dat betekent dat het gesprek meteen over voetbal gaat. Zowel de interviewer als de rasvoetballer spreken hun irritaties uit over het spel van de Oranje-elf. Het inleidende gesprek tekent de liefhebber die Rayendall is. Het geklungel van Oranje is ‘off topic’ want het eigenlijke onderwerp is het afscheid van Rayendall. Vanaf 2008 was hij een vertrouwd gezicht in de basisploeg van SO Soest. Na de zomer vertrekt hij naar buurman Hees.

De afgelopen seizoenen zag Rayendall Bitorina (29) druppelsgewijs zijn voetbalvrienden de club verlaten. Het deed de aanvoerder van SO Soest twijfelen om bij de club te blijven. Twijfels die hij in het afgebroken seizoen 2019/2020 ook al bij de clubleiding uitsprak.

Twijfel
,,Met Ali Coban, Jorney Kappenberg en Mitchell Zwart vertrokken in 2020 mijn laatste echte voetbalvrienden bij SO Soest. Dat deed mij wel twijfelen om toch een jaar te blijven, ik had graag gezien dat de club iets meer moeite had gedaan om die jongens te behouden hoewel dat wel lastig was geweest. Al die voorgaande jaren was ik altijd een van de eersten die toezegde om te blijven. Ik twijfelde echt vorig jaar en overwoog om met mijn vrienden bij Hees te gaan voetballen. Maar ik zag dat er een goed elftal stond. De jongens die onder René van der Kooij waren gekomen bleven bij de club. Ik heb een goede band met die jongens en ik had er wel vertrouwen in. Helaas was het seizoen na vier potjes over waarbij ik door een blessure ook nog langs de kant stond.”

Weerzien
Terwijl er dus amper gevoetbald was stond de teamsamenstelling voor het komende seizoen al snel op de agenda. Ook nu was het aanblijven van Rayendall geen zekerheid meer. Na de zomer trekt hij het rode shirt van Hees om de schouders. Een weerzien met zijn voetbalmaatjes lonkt. ,,Het was een combinatie van factoren waardoor ik besloten heb om SO Soest te verlaten. Vooropgesteld: de club zit in mijn hart en zal in mijn hart blijven. Ik had het gevoel dat de verwachting was dat ik weer zou blijven. Maar ik ben gaan nadenken. Mijn vrienden voetballen elders, onlangs is onze zoon Ryse geboren. De prioriteiten liggen nu anders. SO Soest is een mooie club, maar het is niet zo dat jongens ten koste van alles willen blijven. Ik kan van mijzelf zeggen dat ik eerlijk ben geweest naar de mensen toe. Voor mij is het een weloverwogen beslissing geweest. Ik heb een zoon en dan moet je echt een leuke uitlaatklep hebben om je huis te verlaten. De afgelopen jaren heb ik veel mooie clubs afgewezen omdat ik met Soest wat wilde bereiken. Maar dit jaar had ik de gedachte om wat anders te gaan doen. Ik heb daar dubbele gevoelens over. Maar als ik terugkijk naar de afgelopen tijd is het wel goed zo.”

‘Ik hou zeker van de club’
Terugkijken doet Rayendall graag. Hoewel hij de afgelopen periode rondom zijn wel of niet aanblijven niet als de meest leuke periode bij zijn club zal herinneren, komt een glimlach tevoorschijn als hij terugkijkt op al die jaren bij SO Soest. Nadat hij in de jeugdelftallen altijd in de hoogste teams speelde maakte hij als 17-jarige in 2008 zijn debuut in de thuiswedstrijd tegen Voorland. Rayendall bekroonde zijn eerste wedstrijd in de hoofdmacht met een doelpunt. Het is de start van een mooie carrière in het eerste elftal. In het seizoen 2013/2014 (het seizoen dat SO Soest kampioen werd van de tweede klasse) maakt hij een uitstapje naar vv Huizen. Verder staat hij vanaf die bewuste zondag in 2008 altijd trouw paraat in het blauwwitte shirt. In 2019 werd hij geëerd voor zijn 250^ste wedstrijd voor SO Soest 1.

,,Ik hou zeker van de club”, blikt Rayendall terug. ,,Als ik op die jaren terugkijk realiseer ik mij dat SO Soest een belangrijk deel van mijn leven is geweest. Ik kijk er met trots op terug. De eerste paar seizoenen vond ik top. Het was zo mooi om samen met Jordie Brouwer te spelen. De mooiste speler waar ik ooit mee samengespeeld heb. We hadden een goed team. Ik werd als jonge jongen gewaardeerd. We maakten momenten mee waar we het nu nog over hebben. De teamuitjes waren niet te vergelijken met die van nu. De meeste van die mannen waren getrouwd en hadden kinderen. Voor hen was zo’n uitje het moment van het jaar. Mooi die humor, zowel bij het uitgaan als in de kleedkamer. Lachen met Casper Nelis, de gebroeders Marcel en Richard Pietersen, Jordie en Gerdo Kuenen.”

Ommekeer
Nadat hij na een avontuur bij vv Huizen terugkwam bij SO Soest speelde zijn club drie seizoenen achtereen in de eerste klasse. ,,Dat waren een paar leuke seizoenen waar we op een leuk niveau speelden. Het leefde toen wel met veel publiek erbij. We hadden een goede lichting. Ik ben samen met Bas Tullemans een van de laatsten van die groep. Misschien hadden we er meer uit moeten halen dan we gedaan hebben. Toen René van der Kooij als trainer kwam zorgde hij voor een positieve ommekeer voor de A-selectie én voor de club. Hij zette veel naar zijn hand. Ik vind het nog steeds jammer dat hij na één seizoen al naar Hercules vertrok. Hij had wel wat kunnen bereiken. Nu begint de club opnieuw. De nieuwe trainer Frank Bruijnis heb ik maar kort meegemaakt. Een positieve man die een logisch verhaal brengt en ondanks zijn jonge leeftijd wel autoriteit heeft. Gelukkig heeft SO Soest goede jaren voor de boeg. De jeugd ziet er goed uit, er komen talenten aan. Ik had daar misschien nog één of twee seizoenen een bijdrage aan kunnen leveren, maar ik wilde daar niet op wachten. Ik gun de club het succes van harte.”

Trainer
Wanneer je jaren achtereen aanvoerder van SO Soest bent geweest dan moet er haast wel een trainer in je schuilen. Die ambitie zit er ook wel in bij Rayendall. ,,Samen met Hessel de Goeij ben ik een jaar assistent geweest van Daniël Hilhorst bij de JO14-1. Dat vond ik toen erg leuk om te doen. Op dit moment heb ik er te weinig tijd voor, maar ik ambieer dat wel. Ik moet er wel voor de volle honderd procent voor kunnen gaan. Ik sluit niet uit dat ik in de toekomst zoiets ga doen en ja dat zou ik best wel bij SO Soest kunnen doen. De club kan tegen die tijd een beroep op mij doen.”

Na al die jaren SO Soest kunnen we dan nog steeds van Rayendall genieten, maar nu op zaterdagmiddag als hij de kleuren van Hees verdedigt. Zoals hij aangeeft heeft de aanwezigheid van zijn voetbalvrienden veel invloed gehad op de nu al spraakmakende ‘transfer’. ,,Wat mij naar Hees heeft gebracht is om met een van mijn beste maten te voetballen. Met Maarten en Hessel heb ik met plezier gevoetbald. Mijn schoonfamilie is bij Hees goed vertegenwoordigd en de club speelt in een leuke competitie met clubs uit regio. Ik hoop daar mooie resultaten te boeken met mijn vrienden. Dat is een mooi vooruitzicht.”

,,Ik ga niet met ruzie weg bij SO Soest. Gelukkig niet. Ik kan iedereen in de ogen aankijken en gewoon  op de club komen. De goede band die ik in die jaren met diverse mensen heb opgebouwd blijft voor mij hetzelfde.”

Favoriete SO Soest-elftal
Rayendall geeft graag op verzoek zijn favoriete SO Soest-elftal. Hij mag zichzelf in de basis plaatsen.

,,Ik stel het team samen op sentiment. Daarom staat Dylan erin. Ik heb hem aardig wat passjes gegeven. Aad van den Berg is de trainer. Onder hem speelde ik mijn beste seizoen. Hij was veel met mij bezig en je kon ook met hem lachen.”

Doel: Casper Nelis

Achter: Robin Smeeing – Jorney Kappenberg – Hessel de Goeij

Midden: Maarten Jan Belt – Jordie Brouwer – Bas Dreef – Rayendall Bitorina

Voor: Gerdo Kuenen – Ali Coban – Dylan Meijer

Wissels: Diango Alvarez - Bas Tullemans - Majid Ghaddari - Richard Pietersen

Trainer: Aad van den Berg

Verzorger: Meinze Hobo (ik heb nooit op de bank hoeven te liggen bij George van de Klok)
Leider: Johan Staal

Interview en tekst: Peter Beijer

Delen op sociale media

FacebookTweetLinkedInPinterestE-mail