Bram van der Duijs: ”Geen Petr Cech-helm voor mij”

Zondag 11 februari 2018

Zaterdag 16 september 2017 zal voor Bram van der Duijs een bijzondere datum blijven. De jonge keeper (21) startte in de basis in het bekerduel in en tegen Woudenberg. Soest stond dik achter (4-1) toen hét gebeurde. Bram kreeg een bal niet direct onder controle en de spits van Woudenberg haalde vol door. Hij raakte niet de bal maar het hoofd van de Soest-keeper die direct knock-out ging. Dat was schrikken. Inmiddels zijn we bijna een half jaar verder en Bram staat gelukkig weer onder de lat. Het moment om even bij te praten.

“Ik kan mij weinig herinneren van die klap tegen mijn hoofd. Wat ik weet is dat ik goed werd opgevangen door EHBO’ers van SO Soest en onze verzorger Meinze. Die hebben mij stabiel gehouden totdat de ziekenwagen kwam. Toen ik weer wakker werd lag ik in de ambulance op weg naar het UMC. Voor ik het door had stond de dokter bij mij. Ik heb twee weken met een nekbrace moeten lopen. Meinze heeft mij heel goed behandeld met massages. Mijn nek en mijn rug voel ik nog steeds. Dat heeft de dokter ook voorspeld. Ik zou een tijdje last blijven houden. Gelukkig ben ik jong en flexibel. Die klappen moet ik maar opvangen.”

Bram van der Duijs in actie tegen Woudenberg. Een paar momenten later ging het mis

Petr Cech

Menig keeper die een flinke schop tegen het hoofd te verwerken krijgt wordt angstig. Op de velden zien we geregeld een doelman met een helm, waarvan toenmalig Chelsea-keeper Petr Cech de trendsetter was. Bram van der Duijs ziet zo’n hoofddeksel niet zitten.

“Als je bang bent om te gaan keepen dan moet je stoppen. Wanneer ik met een helm op het veld instap dan is dat voor de tegenstander een seintje dat ik niet zeker van mijn zaak ben. Ongelukken horen erbij. Ik heb de pech gehad dat het mij overkomen is. Maar ik voel mij veilig in het veld. Voor mij geen Petr Cech-helm.”

Wout

Het traditionele verhaal van de voetballer die steeds een linie terugzakt en uiteindelijk keeper wordt is ook van toepassing op Bram van der Duijs. Geen geweldige voetballer in de F-14, maar wel een talentvolle doelman in de F-5. Alle elftallen in de selectie werden doorlopen. “Ik kreeg ontzettend goede training van Wout Posthuma. Heerlijk in dat hoekje op veld 2.” Bram werd beter en toen kreeg IJsselmeervogels hem in het vizier. De keeper blikt met plezier terug.

“Wij speelden met SO Soest B-1 bij Vogels in de poule. Toen ik benaderd werd stond ik voor de keuze. IJsselmeervogels stelde mij de A-1 in het vooruitzicht. Zij speelden derde divisie. De A-1 van Soest was net gedegradeerd. Ik wil zo hoog mogelijk spelen en zo veel mogelijk leren. Ik heb mijn kans gepakt. Ik heb veel geleerd daar in Spakenburg. Daar heb ik nog steeds profijt van. In het tweede jaar bij Vogels raakte ik geblesseerd. Dan zijn er al snel andere keepers die je in de hiërarchie voorbij gaan. Een seizoen bankzitten zag ik niet zitten. Dus weer terug naar mijn maatjes in Soest. Prima opgevangen en met Bas Dreef kreeg ik een goede trainer. De bekroning was het kampioenschap vorig seizoen met het tweede elftal.”

De voetbalambities van Bram zitten voorlopig in de ijskast. Zijn herstel na ‘Woudenberg’ is momenteel het belangrijkste. “Op dit moment kijk ik hoe ik herstel. Ik wil 16 jaar voetbal niet afsluiten met een nek- en rugblessure. Uiteraard ga ik voor het hoogste. Als mijn lichaam weer als vanouds voelt wil ik bij het eerste onder de lat staan. Hopelijk spelen het eerste en tweede komend seizoen een klasse hoger. De teamcohesie bij beide teams is goed. Alles is nog mogelijk.”                                               

Tekst: Peter Beijer

Delen op sociale media

FacebookLinkedInPinterestE-mail