DAVID MAAKT 100ste DOELPUNT VAN HET SEIZOEN!

Vrijdag 30 maart 2018

Met de competitiewedstrijd tegen OSM’75 van afgelopen zaterdag kwam er een einde aan de cyclus 8x8 / 9x9 / 11x11 / 9x9 / 8x8.

Zo op het oog niets bijzonders, maar voor de mannen is het toch elke keer weer omschakelen. De te benutten ruimtes zijn verschillend en de ene keer heb je meer tijd dan de andere.

Komt bij dat de ene tegenstander de andere niet is en dan kan het vertoonde spel weleens rommelig zijn.

De WU van OSM was niet best. Veel stilstaan, dus de jongens zouden, vanaf het eerste fluitsignaal van arbiter Korving(dank), er volop gaan. Snel een voorsprong forceren en daarna lekker blijven voetballen.

Plan leek te lukken alleen de eerste 5 minuten wilde de bal er niet in of was dermate over de lijn dat alleen Julius(die op de lijn stond) dit heeft kunnen waarnemen.

Net als tegen Zwaluwen stonden er telkens zoveel spelers voor het doel, dat elk schot wel gekraakt werd.

Even doemde ook het Brederodes scenario op, maar na een bekeken pass van Daniel was het gelukkig Julius die de ban brak. 1-0.

Niet snel daarna was het Hugo die de bal langs de keeper kon schuiven. 2-0. OSM kwam nauwelijks over de middenlijn. Eigenlijk alleen als de keeper de bal moest uittrappen.

We nodigden hem nog weleens uit om de linksback in te spelen, maar hij was waarschijnlijk allang blij dat we even verder van z’n doel verwijderd waren, want hij bleef maar trappen.

Doordat de verdediging met Pim, Lasse en Niels als een huis stond was de bal ook weer snel voor het doel van OSM. De aanvallers uit Maarssenbroek hadden niets in te brengen.

Goede schoten van Daniel en David misten nog het doel, maar het was Mees die vlak voor rust voor de 3-0 zorgde.

In de rust probeerden we met een donderspeech Max weer wakker te krijgen. Tja, bij dit soort wedstrijden is het geen pretje om keeper te zijn. De hele tijd schoten op je af gevuurd zien worden is niet leuk,

maar slechts 2 ballen in een hele wedstrijd in je handen krijgen al helemaal niet.

Na rust zelfde beeld. Veel aanvallen, veel schoten op doel. Vaak allemaal net niet, maar uit een mooie corner van Thijs was het Sven die raakt kopte.

Snel daarna, zorgde David met een prachtig geplaatst schot voor zijn eerste en voor het 100^ste doelpunt van de JO11-1 dit seizoen. 5-0.

Doordat de tegenstander het veld zo klein maakte, gingen wij ook steeds dichter op elkaar staan. Dit kwam het vertoonde spel niet ten goede, maar aan dit soort wedstrijden is ook weinig eer te behalen.

Zal de jongens allemaal een worst zijn. Zij gingen vrolijk verder met aanvallen. Julius zorgde voor de 6-0 en snel daarna was het Sven of toch Hugo die de 7-0 liet aantekenen.

Zoals het in een teamsport betaamt besloten ze na afloop dat ze beiden hadden gescoord. Al telt die toch maar voor 1.

Het slotakkoord kwam op naam van Julius, die na goed doorzetten van Lars de 8-0 eindstand op het bord zette.

Al met al gewoon weer een lekkere overwinning!

In de kantine had Ton het vet opgewarmd(bedankt, klasse), waardoor de mannen hun verdiende traktatie(top, Lex) konden nuttigen.

Volgende week paaseieren zoeken. De week erna mogen we naar Culemborg.