Daniek wil vooral lekker voetballen

Donderdag 26 april 2018

SOEST – Iedere pupillentrainer herkent dat wel: er is altijd een voetballertje in de groep met aangeboren aanleg. Zo’n eentje die prima een oefening voor kan doen. Daniek Ramselaar bijvoorbeeld. Zij bleek een natuurtalent bij wie het kappen en draaien in de genen zit.

Het is 2006, op een woensdagmiddag in de stromende regen. Pupillen op een bijveldje bij SO Soest. Niemand heeft echt zin in de training. Althans, zo lijkt het. Want een dartel meisje valt op tussen een groep kleumende jochies. Op verzoek van de trainer kapt ze de bal, draait om haar as en vanuit stand schiet ze de bal loepzuiver in de kruising.  Bij het afsluitende partijtje wil alle jongens bij Daniek in het team.

Daniek, inmiddels 18 lentes jong, moet lachen wanneer bovenstaande anekdote aan haar verteld wordt. Ze herinnert haar jongste jeugdjaren bij SO Soest nog goed. ,,Ik vond voetbal leuk en speelde met mijn broer Tim op een veldje. Ik mocht van mijn ouders bij SO Soest spelen als ik mijn zwemdiploma had gehaald. Nou dat heb ik heel snel gehaald zodat ik eindelijk echt kon gaan voetballen. Ik heb altijd gevoetbald, ik weet niet beter. Mijn broer stimuleerde mij. We hebben nog een zus, Anouk van 24. Zij is een ander type dan mijn boer en ik. Zij doet aan fitness. Ha, ha, toen ik geboren werd baalde mijn broer dat hij weer een zusje kreeg, maar achteraf heeft hij veel met mij kunnen voetballen.”

Familie

Daniek bleek een natuurtalent. Zij voetbalde tot aan de B-junioren bij de jongens en de KNVB-scouts in Zeist hadden haar al snel op de korrel. ,,Ik heb een aantal keer meegetraind in Zeist, maar tot een uitnodiging voor een vertegenwoordigend team is het niet gekomen. Ik ben ook wel benaderd door andere clubs zoals Saestum. Het zou heel tof zijn om op een hoog niveau te voetballen. Maar het is voor mij ook liefhebberij en ontspanning naast mijn studie en mijn werk bij Dierenpark Amersfoort. Ik vind het spel heel leuk in combinatie met gezelligheid bij een club die lekker dicht bij huis is. Familie is voor mij belangrijker.”

Met die laatste opmerking snijdt Daniek een mooi onderwerp aan. Haar broer Tim is nu assistent bij het vrouwenteam van SO Soest en komend seizoen is hij de hoofdtrainer. ,,Mijn broer ken ik natuurlijk goed. Maar ik weet zeker dat hij geen voorkeurspositie aan mij geeft. Hij is heel duidelijk, ook als assistent. Ik verwacht er veel van. Loes heeft ons de afgelopen drie jaar hogerop geholpen. We werden kampioen en promoveerden. Nu is het tijd voor verandering en ik verwacht dat Tim ons weer verder kan helpen.”

Tekst: Peter Beijer

Foto: Tim Ramselaar

Artikel is gepubliceerd in Voetbaljournaal - Eemland

Delen op sociale media

FacebookTweetLinkedInPinterestE-mail