So Soest 3 – Elinkwijk 2: 1-0

Zondag 13 mei 2018

' Eindhovennnnnnnn'

We kunnen toch wel stellen dat Soest 3 een uitstekend debuut beleefd in de 2e klasse. Met een verdienstelijke vierde plaats en in verliespunten uitgedrukt een derde plaats, kunnen we stellen dat het best aardig gaat. Het nadeel hier van is dat er promotie wedstrijden gespeeld moeten worden en dat geeft druk op de planning van weekendjes weg. Een soort van trainingskamp wat in het geding komt en kom niet aan het ' kretje van Gerdje'. Moeten we nou derde worden of gaan we bij een vierde plaats direct de halve finale van de nacompetitie in. Hoofdbrekens in de kleedkamer dus zat er maar 1 ding op; gewoon winnen.

Elinkwijk 2 stond op het programma. In de heenwedstrijd werd al duidelijk dat Elinkwijk niet meer het bolwerk is die je een paar klassen hoger tegen kwam in het verleden. Dat de club in verval is was al duidelijk maar dat dit met een snelheid van een Keniaan met nieuwe nikes gebeurd was niet in te schatten. Elinkwijk liet zich een beetje uit de wedstrijd halen doordat wij af en toe op een paar teentjes stonden. Kleine tenen. Het spelbeeld liet een goed verdedigend Soest 3 zien met Elinkwijk die haar best deed om een goede aanval op de mat te leggen. Dit leverde voor beide ploegen weinig tot geen kansen op maar toch was het Eloy die een prima mogelijkheid tot scoren kreeg. Zijn schot was richting doel maar de keeper stond precies goed. Een paar kleine kansen en een vrije trap van Gerdo die wel wat harder had gekund waren de wapenfeiten. Elinkwijk kreeg 1 kans in de hele wedstrijd, waarbij Pieter reddend handelde. Tenslotte wil hij ook een keer de 'nul'.

De tweede helft begon rustiger dan dat de eerste helft eindigde. Met name in het verbale spel. Het spelbeeld bleef onveranderd. Elinkwijk deed haar best om aan te vallen maar zij wisten de Soester vesting niet binnen te dringen. De wedstrijd leek op een brilstand aan te sturen maar het technisch hart vertrouwde op haar opzienbarende troef in de spits. Japie, alias de weissenseemarathonman alias Kasper stond in de spits vandaag. Dat had maar 1 doel en dat was minimaal 200 km afleggen in 90 minuten om de tegenstander zo te breken. Trekken, sleuren, sjouwen, koppen, naast schieten, rennen, vliegen en weer doorgaan en dat 90 minuten lang. Het was Eindhovens lelijk maar oh zo effectief want hij wist dat dat kansje zou komen. Het continue doorgaan doorgaan doorgaan werd beloond en met een heel geniepig tikje rolde de bal tergend langzaam het doel van Elinkwijk in. Eindhovennnnnnnnnnnnnnnnnn had de winnende treffer gescoord en wist daarmee ook de dagprijs van Man of the match veilig te stellen. Samen met Pieter was hij in de race maar met deze zeldzame treffer pakte Japie bonuspunten. Dat we geen tegendoelpunten meer kregen was te danken aan goed verdedigen. Iedereen zette een stapje extra om zo de drie punten bij te kunnen schrijven. De hamvraag is of we nou derde of vierde moeten worden om naar Breda te kunnen. Anders gewoon een tikkie van €7,50 per persoon door Michiel en het is ook geregeld. Nog twee wedstrijden, die zes punten lijken een zekerheidje.

Sander