Elinkwijk 2 - SO Soest 3 1-4

Woensdag 05 december 2018

Wat was het een prachtige zondag 2 december. Niet door het weer, dat was een soort van constante miezerregen welke een doorgewinterde depressieveling een hele lange winter zou kunnen bezorgen. Niet door het aantal topfitte Soest 3 matadoren dat aan de poort van So Soest stond te rammelen om Elinkwijk een spreekwoordelijk pak voetbalslaag te geven. Het technisch hart moet in de laatste wedstrijden van 2018 alle zeilen bijzetten om überhaupt een elftal op de been te brengen maar dit lukt uitstekend. Het was een prachtige zondag omdat het begrip teamsport werd opgevat door Soest 3 zoals het moet zijn. Met zijn allen de strijd aan gaan, werken voor elkaar, geloven in een resultaat, hulp bieden aan je maatje als deze het moeilijk heeft en met elkaar een eensgezinde tactiek uitvoeren. Elinkwijk ging er met boter en suiker in en dat was prachtig om te zien.

De wedstrijd begon aftastend. Elinkwijk had de bal en wij loerden op onze kansen. Het was van meet af aan duidelijk dat het goed stond en dat deed het vertrouwen groeien. De eerste steken werden uitgedeeld door Gerdo en Jasper. Elinkwijk was gewaarschuwd maar ze hadden niet het gogme om hier iets mee te doen. Geconcentreerd werd er verdedigd waarbij een ieder zijn taak uitstekend tot uitvoering bracht. De laatste linie met Paul, Jos, Jorrit en Sander stond steeds goed opgesteld. Kevin en Kleij controleerden het middenveld door onmetelijk veel gaten dicht te lopen. Nico en Mike steunden de voorhoede door regelmatig mee op te stomen. Pieter stond goed op zijn post als de spitsen van Elinkwijk besloten om uit pure wanhoop weer eens van 34,7 meter op doel te schieten. Enkele minuten voor rust was het raak. Nico stond precies op de juiste plek om de bal binnen te lopen. Een bevrijdende 0-1, welke voor nog meer vertrouwen zorgde. Dat Jasper twee minuten later de score verdubbelde was pure winst vlak voor rust. Een mokerslag voor de thuisploeg en een flinke oppepper voor Soest 3 aangezien we wisten dat er nog een stormloop aan zou komen. Elinkwijk schoot nog een keer op de lat waarna Pieter de bal vakkundig over keek.

In de rust stond er al een bakkie slappeballenthee klaar, wat op zich vreemd was aangezien wij zelf de sleutel hadden. Na een paar grappen links en rechts was het duidelijk dat we nog een pittige tweede helft tegemoet konden zien. Dat deze uiteindelijk 2 uur zou duren kon niemand overzien maar dat mocht de pret niet drukken. Elinkwijk ging va banque maar Soest 3 hield stand. Eigenlijk was er niet zoveel aan de hand behalve dat de krachten wegvloeiden. Na een uur spelen scoorde de thuisploeg de aansluitingstreffer wat op zich ook wel verdiend was. Elinkwijk was een sportieve ploeg echter scheidsrechtertje Ouari besloot om de wedstrijd negatief te beïnvloeden. De assistent trainer van Elinkwijk werd weggestuurd waarna de wedstrijd gestaakt werd omdat de beste man riep: ' dat moet je niet doen scheids'. Gelukkig kenden we de gekke streken van deze leidsman dus het was eigenlijk wachten wanneer er zoiets zou gebeuren. Zonde voor de spelers die een sportieve wedstrijd overeenkwamen.

Na de onderbreking was het zaak om de concentratie weer op te pakken. Elinkwijk probeerde zonder plan aan te vallen en Soest 3 verdedigde met man en macht. Dat er kansen zouden komen was duidelijk, de vraag was of dit op tijd zou zijn. Het was Jasper die het vertrouwen van Elinkwijk in de 70^e minuut een flinke deuk bezorgde waarna Gerdo 10 minuten voor tijd de wedstrijd definitief in het slot gooide. Een prachtige overwinning waarbij Jorrit de verpersoonlijking werd van het blijven strijden voor de overwinning. De dagprijs tot man of the match was een terechte beloning voor zijn harde werken. Na het ' die hebben we ook weer opgerold' van Gerdo smaakte het bier op zijn zoetst. Volgende week de laatste wedstrijd van 2018. Laten we deze jaargang goed afsluiten door weer zo hard te werken met en voor elkaar. Dan komt het resultaat vanzelf! Kortom; prima.

Sander