Vrouwentrainer Don la Grand gaat graag door bij SO Soest

Zaterdag 19 maart 2022

‘Ik zie genoeg mogelijkheden bij deze club’

Don la Grand is sinds de zomer van 2020 de hoofdtrainer van de SO Soest-vrouwen. De geboren Amsterdammer heeft zijn sporen verdiend in het amateurvoetbal. De trainer heeft veel vertrouwen in de toekomst van het vrouwen- en meisjesvoetbal bij SO Soest. Hij heeft dan ook voor twee jaar bijgetekend en zijn takenpakket wordt uitgebreid. Peter Beijer interviewde de bevlogen trainer.

Het eerste dat aan de hoofdtrainer van de SO Soest-vrouwen opvalt is zijn naam. Don la Grand zou zomaar de naam kunnen zijn van de aanvallende middenvelder van Inter Milan. Je spaart Panini-voetbalplaatjes en dan heb je Don la Grand dubbel.

Don moet lachen om de vergelijking. ,,De naam is generaties geleden in Frankrijk ontstaan, maar ik ben een geboren en getogen Amsterdammer. Ik groeide op in De Pijp waar ik de ‘godganse dag’ voetbalde. In het Sarphatipark voetbalde ik met mijn vrienden tot het donker werd. In clubverband speelde ik bij FC Amstelland, ik heb ook drie jaar betaald voetbal gespeeld bij Telstar.”

Indrukwekkend cv
Zijn cv als trainer is lang en indrukwekkend. Don trainde afwisselend jeugd, keepers, senioren en vrouwen bij onder meer Diemen, Neerlandia/SLTO, Lelystad, Sparta Nijkerk, Ter Leede (vrouwen eredivisie), DIOS, Vreeswijk, Victoria, Berkum Zwolle, Buitenveldert en Horst. In zijn jarenlang avontuur langs de vaderlandse velden trainde hij onder meer Serina Wiegman (oud-bondscoach Oranje en huidig coach van Engeland) en werkte hij samen met vrouwenvoetbalpionier Vera Pauw. Zijn stijl van coachen is ingetogen. ,,Het eerste kwartier hoor je mij amper. Laat ze zelf de oplossingen zien en dat oppakken. In het veld moet je kunnen meedenken en schakelen als dat moet. Daar train ik ook op.”

Stabiel presteren
Twee jaar geleden werd SO Soest de volgende halteplaats in de carrière van het 63-jarige ‘voetbaldier’. Zijn indrukken tot nu toe? ,,SO Soest is een leuke club. Die indruk had ik al na de eerste gesprekken met bestuurslid Michiel Heijmans, die mij de terechte vraag stelde waarom ik niet voor een hoofd- of topklasser had gekozen. Mijn motivatie om voor SO Soest te kiezen is de uitdaging. Ik zie genoeg mogelijkheden om het eerste vrouwenteam stabiel te laten presteren in de eerste klasse. We waren goed op weg, helaas gooide corona in mijn eerste seizoen (20/21) roet in het eten. Het heeft maar vier wedstrijden geduurd.”

Smalle basis
Het eerste vrouwenteam presteert momenteel naar behoren met een voorlopig vijfde plaats. Daar had volgens Don veel meer ingezeten. ,,De basis is te smal momenteel. We hebben een kwalitatief goede groep, maar we missen (vooralsnog) een keeper. Het is jammer dat Jamila Barry is gestopt. We hebben dus in diverse wedstrijden met een veldspeler op het doel moeten voetballen. Dat is jammer, we hadden dan zeker zeven punten meer gehad. Het keepersvak heeft te weinig aandacht gehad en dat is jammer. Keepen kan heel leuk zijn. Het duiken, het voetenwerk. Het is een specialistisch vak waarin je kan groeien. Dat merken we nu aan Sofie. Zij krijgt nu keeperstraining, ze is gemotiveerd en, ook belangrijk, ze vindt het leuk. Maar uitbreiding van ons ledenbestand is altijd welkom. Vrouwen en meisjes die willen voetballen zijn van harte welkom bij SO Soest. Wij zorgen ervoor dat je plezier in het spel krijgt!”

Twee jaar bijgetekend
Don heeft vertrouwen in de samenwerking tussen hem en SO Soest. ,,Daarom heb ik voor twee jaar bijgetekend. Ik heb een goed gesprek met Leo Rauch gehad over de jeugd van SO Soest. Volgend seizoen ga ik, naast de senioren (Vrouwen 1 en 2), ook de MO17-1 en de MO19-1 trainen en coachen en ik ga de trainers van de MO15 en MO13 aansturen. Dat betekent dat ik bijna alle dagen van de week op de Bosstraat-Oost aanwezig ben. Of mijn vrouw dat goed vindt? Ha, ha, zij is ook helemaal gek van het spelletje. Heeft zelf ook gevoetbald en getraind. Wij zitten op één lijn.”

Tevreden
Don ziet tot tevredenheid dat het vrouwenvoetbal serieus genomen wordt bij zijn club waar mee dan tien procent van de spelende leden vrouw is. ,,Het vrouwenvoetbal hangt er niet bij. Ik heb bij andere clubs meegemaakt dat de opkomst snel gaat en dat het ook weer snel verdwijnt. SO Soest is stabiel, het vrouwen- en meisjesvoetbal is al jarenlang een traditioneel onderdeel van deze vereniging waar veel enthousiaste mensen het kader vormen.”